Substantiv
racketeer [pl. racketeers] , {Recht}
مبتز {أَمْوالَ النّاس}، {قانون}
Adjektiv
racketeer {Recht}
غاصِب {قانون}
racketeer {Recht}
مُنْتَزِع {قانون}
Verb
to racketeer {Recht}
ابتز {مِنْ}
بلص {ـهُ مِنْ مالِهِ}
ähnliche Treffer
racketeers (n.) , [sing. a racketeer]
racketeering {Recht}
ابتزاز {قانون}