Substantiv
observance (n.) , [pl. observances]
relevante Treffer
responsibility (n.) , {Recht}
تَقَيُّد {قانون}
observance (n.) , {Recht}
to be held (v.) , {back}
to be obligated (v.)
تقيد {بِـ}
to be engaged (v.)
تقيد {بِـ}
to bind oneself (v.)
تقيد {بِـ}
تقيد {بِـ}
تقيد {بِـ}
تقيد {بِـ}
to undertake (v.)
تقيد {بِـ}
to be bound (v.)
تقيد {بِـ}
to be tied (v.)
تقيد {بِـ}
to be committed (v.)
تقيد {بِـ}