Verb
heilen {heilte ; geheilt}, {med.}
heilen {heilte ; geheilt}
heilen {heilte ; geheilt}
heilen {heilte ; geheilt}
heilen {heilte ; geheilt}
Noun, neutral
das Heil
بَرَكَة [ج. بَرَكَات]
Adjektive
des heilen: Singular, Maskulinum, Genitiv von heil   volle Deklination  
heil [heiler ; am heilsten ]
İlgili Sonuçlar
mentales Heilen (n.) , {psych.}
الْتِئَامٌ ذِهْنِيّ {عن طريق الإيحاء وتوجيه الذِّهن}، {علم نفس}
mentales Heilen (n.) , {psych.}
شِفاء عَقلي {علم نفس}
das Heilen mit Steinen (n.) , {min.}
العلاج بالكريستال {علم المعادن}
Benzer Sonuçlar
heilend (adj.) , {med.}
heilend (adj.) , {med.}
heilend (adj.) , {med.}
heilend (adj.) , {med.}
heilend (adj.) , {med.}
شافٍ {طب}
abheilen (v.) , {med.}
اندمل {طب}
abheilen (v.) , {med.}
شُفِي {طب}
abheilen (v.) , {med.}
abheilen (v.) , {med.}
التأم {طب}
ausheilen (v.) , {heilte aus / ausheilte ; ausgeheilt}, {med.}
verheilen (v.) , {verheilte ; verheilt}