allemand-arabe
    Noun
    der Quellennachweis (n.)
    إثبات المصدر
    Résultats connexes
    der Herkunftsnachweis (n.) , {Bank}
    شهادة إثبات المصدر {بنوك}
    der Transcompiler (n.) , {Infor.}
    مترجم من مصدر إلى مصدر {كمبيوتر}
    die Bejahung (n.) , [pl. Bejahungen]
    إِثْبَاتٌ
    der Beweis (n.) , [pl. Beweise]
    إِثْبَاتٌ [ج. إثباتات]
    die Bestätigung (n.) , [pl. Bestätigungen]
    إِثْبَاتٌ [ج. إثباتات]
    der Erweis (n.) , [pl. Erweise] , veraltet.
    إثبات
    die Evidenz (n.)
    إِثْبَاتٌ
    die Beteuerung (n.)
    إثباتٌ
    die Bescheinigung (n.) , [pl. Bescheinigungen]
    إِثْبَاتٌ {أوراق}
    die Verifizierung (n.) , [pl. Verifizierungen] , {Droit}
    إِثْبَاتٌ {قانون}
    die Eintragung (n.) , [pl. Eintragungen]
    إِثْبَاتٌ
    die Feststellung (n.) , [pl. Feststellungen]
    إِثْبَاتٌ
    der Nachweis (n.) , [pl. Nachweise]
    إِثْبَاتٌ
    das Überführungsstück (n.) , {Droit}
    مستند إثبات {قانون}
    der Besitznachweis (n.) , {Droit}
    إثبات حيازة {قانون}
    der Tätigkeitsnachweis (n.)
    إثبات العمل
    der Besitznachweis (n.) , {Droit}
    إثبات الملكية {قانون}
    das Überführungsstück (n.) , {Droit}
    أداة إثبات {قانون}
    der Wertnachweis (n.) , {Écon.}
    إثبات القيمة {اقتصاد}
    der Prioritätsbeleg (n.) , {Droit}
    إثبات الأسبقية {قانون}
    der Tatbestand (n.) , {Droit}
    إثبات حالة {قانون}
    die Feststellungsklage (n.) , {Droit}
    دعوى إثبات {قانون}
    die Kontraposition (n.) , {math.}
    اثبات النقيض {رياضيات}
    der Einkommensnachweis (n.)
    إثبات الدّخل
    der Berechtigungsnachweis (n.)
    إثبات الأهلية
    beweisbar (adj.)
    قابل للإثبات
    die Feststellung der Vaterschaft (n.) , {Droit}
    إثبات النسب {قانون}
    die Nachweisbarkeit (n.)
    قابلية الإثبات
    die Beweisbarkeit (n.)
    إمكانية الإثبات