Noun
فَرَحٌ مص. فَرِحَ   |  فَرَح مصدر فرِحَ/ فرِحَ بـ   |  فَرِح صيغة فاعل فرِحَ
die Freude [pl. Freuden]
فَرَحٌ [ج. أفراح]
die Lust [pl. Lüste]
فَرَحٌ [ج. أفراح]
das Pläsier veraltet.
das Fest [pl. Feste]
فَرَحٌ [ج. أفراح]
die Fröhlichkeit [pl. Fröhlichkeiten]
فَرَحٌ [ج. أفراح]
die Hochzeit [pl. Hochzeiten]
فَرَحٌ [ج. أفراح]