Substantiv, feminin
die Klammer [pl. Klammern]
مِشْبك [ج. مشابك]
die Klammer [pl. Klammern]
رِباط [ج. أربطة]
die Klammer [pl. Klammern] , {Med}
غُرْزَة [ج. غرز] ، {طب}
die Klammer [pl. Klammern]
مَحْبِس [ج. محابس]
die Klammer [pl. Klammern]
قَوس [ج. أقواس]
die Klammer [pl. Klammern]
إِبْزيم [ج. إبزيمات]
die Klammer {Zeichen}, Pl.
قَوْسَان {علامة ترقيم}
die Klammer {Med}
ضامة {تعويض أسنان}، {طب}
Verb
klammer: Präsens, 1. Person, Singular von klammern   volle Konjugation  
klammern {an etw.}, {klammerte ; geklammert}
klammern {klammerte ; geklammert}, {Med}
خَيَّطَ {الجرح}، {طب}
Adjektiv
ein klammer: Singular, Maskulinum von klamm   volle Deklination  
klamm [klammer ; am klammsten ]
klamm [klammer ; am klammsten ]
Substantiv, feminin
die Klamm {geol.}, {Umwelt}
مَسِيل {بيئة}
relevante Treffer
die spitzen Klammer (n.) , Pl., {Comp}
أقواس معقوفة {كمبيوتر}
die runde Klammer (n.)
عَلَامَةُ حَصْرٍ {علامةُ حَصْرٍ لكلمةٍ أو جملة معترضة ()}
die spitze Klammer (n.) , [pl. spitze Klammern] , {Print.}
حاصرة بشكل زاوية {<>}، {طباعة}
ähnliche Treffer
die Zugklammer (n.) , {Auto.}
die Bauklammer (n.) , {Build.}
die Bauklammer (n.) , {Build.}
قامطة {بناء}
die Klammeraffe (n.) , umgang.
آت {@}