Deutsch-Arabisch
    Substantiv
    فَرَحٌ مص. فَرِحَ   |  فَرَح مصدر فرِحَ/ فرِحَ بـ   |  فَرِح صيغة فاعل فرِحَ
    die Freude [pl. Freuden]
    فَرَحٌ [ج. أفراح]
    die Lust [pl. Lüste]
    فَرَحٌ [ج. أفراح]
    das Pläsier veraltet.
    فرح
    das Fest [pl. Feste]
    فَرَحٌ [ج. أفراح]
    die Fröhlichkeit [pl. Fröhlichkeiten]
    فَرَحٌ [ج. أفراح]
    die Hochzeit [pl. Hochzeiten]
    فَرَحٌ [ج. أفراح]
    die Ergötzung
    فَرَح
    Verb
    فَرِحَ ثلا. لازم، م. بحرف
    freuen
    فَرِحَ
    sich freuen
    فَرِحَ
    jubeln {jubelte ; gejubelt}
    فَرِحَ
    gönnen {gönnte ; gegönnt}
    فَرِحَ {لشخص بأمر ما}
    Adjektiv
    glücklich
    فَرِحٌ
    aufgekratzt umgang.
    فَرِح
    relevante Treffer
    der Moment der Freude (n.)
    لحظة الفرح
    totlachen (v.) , {lachte tot / totlachte ; totgelacht}
    يموت من فرط الفرح أو الضحك
    der Hochzeitstag (n.)
    يوم الفرح
    die Farbenfreude (n.)
    فرح الألوان
    die Freudentränen (n.) , Pl.
    دموع الفرح
    freudig (adj.)
    متسم بالفرح
    der Hochzeitstisch (n.)
    طاولة الفرح
    der Jubelschrei (n.)
    صرخة الفرح
    die Eheringe kaufen
    شراء دبل الفرح
    die Jubelrufe (n.) , Pl.
    هتافات الفرح
    die Tränen der Freude
    دموع الفرح
    vor Freude weinen
    بكى من الفرح
    freudestrahlend (adj.)
    مشع بالفرح
    mit voller Freude
    مليئ بالفرح
    jdm. das Herz aufgehen
    انتابه فرح
    schadenfreudig (adj.)
    فَرِح بِمُصِيبَة غَيْرِه
    freudig (adj.)
    مثيرٌ للبهجة والفرح