Deutsch-Arabisch
    Substantiv
    عِلْيَةٌ جمع عَلِيٌّ   |  عِلِّيَّة صيغة المفرد عَلاليّ   |  عُلِّيَّة صيغة المفرد عَلاليّ   |  عِلْيَة جمع عَلِيّ   |  عليه صيغة مفعول حرُمَ
    der Dachboden [pl. Dachbodens, Dachböden]
    عِلِّيَّة [ج. سقيفات أو سقائف]
    die Kausalität [pl. Kausalitäten]
    عِلِّيَّة [ج. عليات]
    die Dachwohnung
    عِلِّيَّة
    das Penthouse {Build.}
    عُلِّيَّة {بناء}
    der Spitzboden
    العلية
    die Attika {Build.}
    عِلِّيَّةُ {فسحة تحت السقف}، {بناء}
    der Loft {Dachboden}, {Build.}
    عِلِّيَّة {بناء}
    ...
    daran
    عليه {الدور مثلاً}
    relevante Treffer
    der Antragsgegner (n.) , [pl. Antragsgegner] , {Recht}
    مدعى عليه {قانون}
    der Beklagte (n.) , [pl. Beklagten] , {Recht}
    المدعى عليه {في قضية مدنية}، {قانون}
    der Beschuldigte (n.) , [pl. Beschuldigten] , {Recht}
    مشتكي عليه {قانون}
    der Geschädigte (n.) , [pl. Geschädigten] , {Recht}
    المجني عليه {قانون}
    der Angeklagte (n.) , [pl. Angeklagten] , {Recht}
    مدعى عليه {قانون}
    der Verurteilte (n.) , [pl. Verurteilten] , {Recht}
    المحكوم عليه {قانون}
    der Berufungsbeklagte (n.) , [pl. Berufungsbeklagten] , {Recht}
    مستأنف عليه {قانون}
    vorschriftsmäßig (adj.) , {Recht}
    كما هو منصوص عليه {قانون}
    der Versicherte (n.) , [pl. Versicherten] , {Recht}
    مؤمن عليه {قانون}
    ein Versicherter (n.) , [pl. Versicherten] , {Recht}
    مؤمن عليه {قانون}
    der Berufungsangeklagte (n.) , {Recht}
    مستأنَف عليه {قانون}
    vorgesehen (adj.) , {Recht}
    منصوص عليه {قانون}
    das Opfer (n.) , [pl. Opfer] , {Recht}
    مجني عليه {قانون}
    das Opfer einer Straftat (n.) , {Recht}
    مجني عليه {قانون}
    angeführt (adj.) , {Recht}
    منصوص عليه {قانون}
    ein Beklagter (n.) , [pl. Beklagten] , {Recht}
    المدعى عليه {قانون}
    der Angeklagte (n.) , [pl. Angeklagten] , {Recht}
    المدَعى عليه {قانون}
    der Festgehaltene (n.) , {Recht}
    المقبوض عليه {قانون}
    ein Festgehaltener (n.) , {Recht}
    المقبوض عليه {قانون}
    festgenommen (adj.) , {Recht}
    مقبوض عليه {قانون}
    ausgemacht (adj.)
    متَفق عليه
    benennen (v.) , {benannte ; benannt}
    أطلق عليه اسما