Substantiv
جَرْم مصدر جرَمَ   |  جُرُم جمع جِرْم
die Straftat [pl. Straftaten] , {Recht}
جُرْمٌ [ج. أَجْرَامٌ] ، {قانون}
die Schuld [pl. Schulden]
جُرْمٌ [ج. أَجْرَامٌ]
جُرْمٌ [ج. أَجْرَامٌ]
das Vergehen [pl. Vergehen] , {Recht}
جُرْمٌ [ج. أَجْرَامٌ] ، {قانون}
Verb
جَرَمَ ثلا. لازمتع. م. بحرف
belasten {Recht}
جَرَّم {قانون}
relevante Treffer
der Komplize (n.) , [pl. Komplizen] , {Recht}
die Begehung der Tat {Recht}
das Kavaliersdelikt (n.) , umgang.
die Schwerkriminalität (n.) , {Recht}
جرم كبير {قانون}
der Tatverdächtige (n.) , [pl. Tatverdächtigen] , {Recht}
die Tatbestandsmerkmale (n.) , Pl., {Recht}
die Mittäterschaft (n.) , {Recht}
die Tatbezeichnung (n.) , {Recht}
Modus operandi form., {Recht}
das Leugnen der Tat (n.) , {Recht}
astronomisches Objekt (n.) , {astron.}
جِرمٌ سَماويّ {فضاء وعلوم طيران}
جرم بين النجوم {فضاء وعلوم طيران}
ähnliche Treffer
der Verbrecher (n.) , [pl. Verbrecher] , {Recht}
مُجْرِمٌ [ج. مجرمون] ، {قانون}