ألماني-عربي
    فعل
      volle Konjugation  
    trauen {traute ; getraut}
    أَمَّنَ
    trauen {traute ; getraut}
    تَزَوَّجَ
    trauen {traute ; getraut}
    وثق في
    trauen {traute ; getraut}
    اِطْمَأَنَّ
    نتائج ذات صلة
    sich trauen (v.)
    تَجَرَّأَ
    sich trauen (v.)
    جرؤ على {يجرؤ، جراءة}
    sich trauen an (v.)
    جرؤ على
    نتائج مشابهة
    antrauen (v.)
    زَوَّجَ
    zutrauen (v.)
    أخذ على عاتقه
    das Zutrauen (n.)
    ثِقَةٌ [ج. ثِقَاتٌ]
    das Vertrauen (n.) , {pol.}
    ثِقَةٌ [ج. ثقات] ، {سياسة}
    vertrauen (v.) , {vertraute ; vertraut}
    أَمَنَّ
    vertrauen (v.) , {vertraute ; vertraut}
    وَثِقَ
    das Vertrauen (n.)
    اِطْمِئْنانٌ
    das Vertrauen (n.)
    تَوَكُّلٌ
    das Vertrauen (n.)
    حُسنُ الظنِ
    das Misstrauen (n.) , {pol.}
    سحب الثقة {سياسة}
    das Misstrauen (n.)
    سوء الظَنَ
    das Misstrauen (n.)
    عدم الثَقة
    das Misstrauen (n.)
    فقدان الثقة
    nachtrauen (v.)
    حَزِنَ
    misstrauen (v.)
    فقد الثقة
    misstrauen (v.)
    أساء الظن
    anvertrauen (v.) , {vertraute an / anvertraute ; anvertraut}
    أَسَّر
    anvertrauen (v.) , {vertraute an / anvertraute ; anvertraut}
    اِئْتَمَنَ
    anvertrauen (v.) , {vertraute an / anvertraute ; anvertraut}
    وكَلَ
    anvertrauen (v.) , {vertraute an / anvertraute ; anvertraut}
    استأمنَ
    anvertrauen (v.)
    وَضَعَ ثِقَتَهُ
    anvertrauen (v.) , {law}
    وَثِقَ {قانون}
    das Urvertrauen (n.) , {psych.}
    الثقة الأساسية {علم نفس}