ألماني-عربي
    أسم
    إِمْرارٌ مص. أَمَرَّ أَمَرَّ   |  أمْرارٌ جمع مُرٌّ   |  أَمْرَارٌ قرآن مِرَّةٌ   |  أمرار جمع مِرَّة
    der Abschnitt (n.) , [pl. Abschnitte] , {med.}
    إِمْرارٌ {طب}
    أسم
    إِمْرارٌ مص. أَمَرَّ أَمَرَّ   |  أمْرارٌ جمع مُرٌّ   |  أَمْرَارٌ قرآن مِرَّةٌ   |  أمرار جمع مِرَّة
    eine Sache [pl. Sachen]
    أَمْر [ج. أمور]
    die Frage [pl. Fragen]
    أَمْر [ج. أمور]
    das Ding [pl. Dinge ; Dinger [ugs.]]
    أَمْر [ج. أمور]
    die Angelegenheit [pl. Angelegenheiten]
    أَمْر [ج. أوامر]
    der Befehl [pl. Befehle]
    أَمْر [ج. أوامر]
    der Auftrag [pl. Aufträge]
    أَمْر [ج. أوامر]
    die Verfügung [pl. Verfügungen] , {law}
    أَمْر {قانون}
    die Anweisung [pl. Anweisungen]
    أَمْر [ج. أوامر]
    das Gebot [pl. Gebote]
    أَمْر [ج. أوامر]
    das Kommando [pl. Kommandos ; Kommanden [österr.]] , {pol.}
    أَمْر [ج. أوامر] ، {سياسة}
    die Vorschrift [pl. Vorschriften]
    أَمْر [ج. أوامر]
    die Anordnung [pl. Anordnungen] , {law}
    أَمْر [ج. أمور] ، {قانون}
    die Verordnung [pl. Verordnungen] , {law}
    أَمْر [ج. أوامر] ، {المغرب العربي}، {قانون}
    der Erlass [pl. Erlasse]
    أَمْر [ج. أوامر]
    der Vorfall [pl. Vorfälle]
    أَمْر [ج. أمور]
    der Kommandeur [pl. Kommandeure]
    آمِر
    die Befehlsgewalt
    أَمْر [ج. أوامر]
    das Mal [pl. Male ; Mäler]
    مَرَّة [ج. مرات]
    der Befehlshaber [pl. Befehlshaber] , {pol.}
    آمِر [ج. آمرون] ، {سياسة}
    die Auflage [pl. Auflagen] , {law}
    أَمْر [ج. أوامر] ، {قانون}
    die Order [pl. Ordern]
    أَمْر
    فعل
    إِمْرارٌ ربا. متعد أَمَرَّ
    gebieten {gebot ; geboten}
    أَمَرَ
    befehlen {befahl ; befohlen}
    أَمَرَ
    verfügen {verfügte ; verfügt}
    أَمَرَ
    vorschreiben {schrieb vor / vorschrieb ; vorgeschrieben}
    أَمَرَ
    auftragen {trug auf / auftrug ; aufgetragen}
    أَمَرَ
    verordnen {verordnete ; verordnet}
    أَمَرَ
    حرف جر
    einmal
    مَرَّة
    صفة
    bitter [bitterer ; am bittersten ]
    مُرٌّ