Substantiv

• break [pl. breaks]
  استراحة
  mehr ...
• break [pl. breaks]
  راحة
  mehr ...
• break [pl. breaks]
  انقطاع
  mehr ...
• break
  فَتْرَةُ راحَة
  mehr ...
• break [pl. breaks]
  كسر
  mehr ...
• break
  انفصام
  mehr ...
• break [pl. breaks]
  راحة قصيرة
  mehr ...
• break
  انطلاق
  mehr ...

Verb

• to break {up}
  تكسر
  mehr ...
• to break {up}, [ broke ; broken ]
  تحطم
  mehr ...
• to break
  تقطع
  mehr ...
• to break {up}, [ broke ; broken ]
  انكسر
  mehr ...
• to break {up}, [ broke ; broken ]
  كسر {جمعه: كُسُور}
  mehr ...
• to break
  أخذ راحة
  mehr ...
• to break
  أنهى
  mehr ...
• to break
  فصل
  mehr ...
• to break
  أوقف
  mehr ...
• to break {ing}, [ broke ; broken ]
  قطع
  mehr ...
• to break
  سلع
  mehr ...
• to break
  أخلف
  mehr ...
• to break {down}
  تعطلت
  mehr ...

...

• break
  توقف
  mehr ...
• break {ing}
  تحطيم
  mehr ...
• break
  فاصل {في مَسْرَحِيّةٍ أو حَفْلَةٍ أو بَرْنَامَج إلخ}
  mehr ...
• break
  إنهاء
  mehr ...
• break {ing}
  انكسار
  mehr ...
• break {ing}
  تكسير
  mehr ...
• break
  ثغرة
  mehr ...
• break
  إيقاف
  mehr ...
• break
  فجوة
  mehr ...