Verb

• hüten {hütete ; gehütet}
  حَفِظَ
  mehr ...
• hüten {hütete ; gehütet}
  رَعَى
  mehr ...
• hüten {hütete ; gehütet}
  حَرَسَ
  mehr ...
• hüten {hütete ; gehütet}
  صَانَ
  mehr ...

Substantiv, neutral

• das Hüten
  رَعْيٌ
  mehr ...

relevante Treffer

• sich vor j-m/etw. hüten (v.)
  اِحْتَرَسَ
  mehr ...
• sich hüten (v.)
  تَحَرَّزَ
  mehr ...

ähnliche Treffer

• behüten (v.) , {behütete ; behütet}
  حَفِظَ
  mehr ...
• behüten (v.) , {behütete ; behütet}
  حَمَى
  mehr ...
• behüten (v.) , {behütete ; behütet}
  وَقَى
  mehr ...
• behüten (v.) , {behütete ; behütet}
  رَعَى
  mehr ...
• behüten (v.) , {behütete ; behütet}
  رَاقَبَ
  mehr ...
• behüten (v.) , {behütete ; behütet}
  حَرَسَ
  mehr ...
• verhüten (v.) , {verhütete ; verhütet}
  مَنَعَ
  mehr ...
• verhüten (v.) , {verhütete ; verhütet}
  دفع ضررَاً
  mehr ...
• verhüten (v.) , {verhütete ; verhütet}
  وَقَى
  mehr ...